Recensie: Comet
De reden waarom ik Comet ben gaan kijken is omdat een schrijver refereerde naar Eternal Sunshine of the Spotless Mind, mijn favoriete film. Als hij het daarmee vergelijkt moet het wel een film zijn die ik leuk zou kunnen vinden..toch? Dat viel tegen helaas.
It’s an unusual romantic dramedy that’s akin to the film Eternal Sunshine of the Spotless Mind. Comet is a smaller film that is composed of fast and quirky dialogue, while also featuring a bizarre nonlinear storyline. Trying to put this movie together in “order” is like trying to put together a puzzle- frustrating at first, but once you see how it all fits together it makes sense.
(…)This movie will not appeal to everyone, as it’s like a puzzle box type of film, and will need a lot of attention in order to really “get it.”– Anthony Copsey @ Taste of Cinema
Comet (2014)
Dir. Sam Esmail
Met Justin Long en Emmy Rossum
Het artikel dat Anthony Copsey schreef op het blog Taste of Cinema (een blog waarop iedereen een stuk kan insturen, als het maar zorgt voor bezoekers. Dus veelal clickbait met stomme lijstjes.) Sommige lijstjes zijn wel interessant, zoals deze van Anthony Copsey. Hij schreef 15 Movies From 2014 and 2015 That Have The Potential To Be Future Cult Favorites. Natuurlijk, zoals velen als commentaar al schreven: je kan een cultfilm niet voorspellen. Moving on.
De reden waarom ik Comet ben gaan kijken is omdat de schrijver refereerde naar Eternal Sunshine of the Spotless Mind, mijn favoriete film. Als hij het daarmee vergelijkt moet het wel een film zijn die ik leuk zou kunnen vinden..toch? Dat viel tegen helaas.
Dell (Justin Long) en Kimberley (Emmy Rossum) komen elkaar tijdens een meteorietregenevenement. Zij heeft een date met een oppervlakkige man, maar uiteindelijk loopt ze weg met Dell. De rest van de film gaat over hun relatie, die duurt 6 jaar maar bevindt zich in parallelle universa.
De belichting is prachtig, daar is veel tijd in gestoken. Helaas gaat dat ten koste van de rest. De film is geen puzzel, het niet lastig om te begrijpen. De verhaallijnen lopen door elkaar heen, maar zijn heel duidelijk van elkaar gescheiden. Zonder die verhaallijnen is het alleen een irritant verhaal. Er is totaal geen chemie tussen de twee hoofdrolspelers. De personages die ze spelen zijn niet interessant, na een minuut of 20 had ik al geen interesse meer. Ze hebben geen diepgang. Toch heb ik de film afgekeken. Ik was benieuwd of het nog anders zou uitpakken. Maar helaas.
