Recensie: Thor: Ragnarok
Thor: Ragnarok (2017)
Regie: Taika Waititi
Cast: Chris Hemsworth (Thor), Tom Hiddleston (Loki), Mark Ruffalo (Bruce Banner/Hulk), Jeff Goldblum (Grandmaster), Cate Blanchett (Hela), Anthony Hopkins (Odin), Idris Elba (Heimdall)
Sinds ik Hunt for the Wilderpeople heb gezien in het filmtheater ben ik enorm gecharmeerd door Taika Waititi zijn persoonlijkheid en zijn ontzettend leuke en boeiende films. Hunt for the Wilderpeople is de best ontvangen Nieuw-Zeelandse film sinds…ooit volgens mij. Toen ik hoorde dat Taika de nieuwe Thor zou regisseren was ik over the moon. De eerste twee Thor films (Thor en Thor: The Dark World) zijn niet de beste Marvelfilms. Wat jammer is, want Thor en Loki vind ik echt twee boeiende personages.
In de nieuwe film is veel meer plek voor vrolijkheid, voor lachen en voor vrolijke kleuren. Dit is sfeer die we vooral kennen uit Guardians of the Galaxy. Er zijn eigenlijk twee verhaallijnen in Ragnarok. Thor en Loki (Surprise, He’s alive) ontdekken dat ze nog een zus hebben rondlopen (Hela, de Godin van de onderwereld). Deze Hela wil, zoals elke slechterik in superheldenfilms, de wereld/Åsgard overnemen. In een korte strijd met Hela (waarbij Thor zijn hamer kwijtraakt!) worden Thor en Loki verbannen naar een andere wereld, Sakaar. Hier begint verhaallijn twee. Thor en Loki ontmoeten Grandmaster. Ze moeten hun weg naar buiten vechten om weer bij Åsgard te komen. Hier ontmoet Thor ‘a friend from work’ , oftewel de Hulk.
De film is gebaseerd op de comic Planet Hulk, deze is niet zo heel erg bekend waardoor het een interessante keuze was om een film op te baseren. Op een gegeven moment keert de Hulk weer terug naar zijn Bruce Banner vorm en krijgen we een leuke bromance tussen Thor en Bruce. Ook de ontwikkelingen tussen Loki en Thor zijn erg boeiend. Natalie Portman wilde niet terugkeren als Thor zijn vriendin, in de film wordt aangegeven dat Thor en Jane uit elkaar zijn. Ik vind het helemaal niet erg dat een superheld een keer geen romantische gevoelens hoeft te hebben. Behalve Bruce Banner en een korte aanwezigheid van Doctor Strange zijn er vrijwel geen mensen te vinden in Thor: Ragnarok en dat is een hele ander insteek dan de vorige twee Thor films. Door de film voornamelijk te laten afspelen op een vooralsnog onbekende planeet is er genoeg plek voor allerlei nieuwe personages zoals Korg en Miek. De nieuwe planeet geeft ook de mogelijkheid om hele mooie kleurrijke sets te maken.
Thor: Ragnarok is een erg leuke film. Het is grappig, soms spannend en soms echt hilarisch. Taika Waititi als Korg is heel leuk en ook een nieuw personage die Miek heet, vind ik persoonlijk erg leuk. Miek is eigenlijk best een stoer personage in de comics maar in Thor: Ragnarok is hij nog in een larvestadium.
This is my friend over here, Miek. He is an insect and has knives for hands.
Taika Waititi tegen ScreenRant:
“This other character here is Miek. He’s from the comics as well. He’s sort of like an insectoid. He sort of has a cool exoskeleton with knife hands. He’s basically sort of a larva shaped thing. He controls the exoskeleton with these controls and stuff. He’s way more graceful than Korg. Much more efficient and Miek does not talk.”