Recensie: Jagten
Nu heb ik toch eindelijk ook Jagten gekeken. En boy, ben ik blij dat ik dat heb gedaan. De laatste 20 minuten van de film heb ik aan één stuk door vol gehuild. En tijdens de aftiteling was ik toch best wel sprakeloos. Fantastisch.
De spanningsopbouw is geweldig goed gedaan, natuurlijk weet je al waar de film over gaat, maar het blijft toch een verassing. Gelukkig heeft het wel een BAFTA nominatie gekregen. Amour heeft dit jaar gewonnen, ik weet niet of dat terecht is of niet, die moet ik (de filmblogger die niet alle recente films heeft gezien) nog kijken.
In recensies zag ik langskomen dat de auteurs er gelijk vanuit gaan dat de hoofdpersoon onschuldig is. Niet dat ik het daarmee oneens ben, maar een beetje mysterie vind ik toch wel leuk. Ik zal hier ook niet gaan zeggen ‘dit is de enige uitkomst en klaar.’ Ik denk dat er verschillende mogelijkheden zijn. Als is het natuurlijk wel duidelijk dat Klara zich heeft vergist in het misbruiken. Maar hoe zit het met de andere kinderen? Maar dat even terzijde. Nadat het in het dorp is doorgedrongen wat er mogelijk is gebeurd met Lucas en Klara, verandert het dorp van vredig naar kwaadaardig. Er ontstaat een heuze heksenjacht. Terwijl Lucas al is vrijgesproken door de rechter.
Mads Mikkelsen is geweldig, met name de supermarktscène.
Het is zonder ondertiteling, maar ook dan al is het duidelijk dat Lucas niet meer welkom is in de winkel. Met geweld maken ze dit duidelijk. Geweldig hoe Lucas terugkomt voor zijn boodschappen en die dan ook rustig gaat afrekenen bij de kassa terwijl zijn neus ondertussen al veel bloed heeft verloren.
Pauw en Witteman heeft hier een aflevering over gemaakt waar ze man hebben uitgenodigd die ook vals was beschuldigd. In oktober werd dit onderwerp besproken. Klik hier voor link.
Het einde is zeer goed omschrijvend. Het dorp is na een jaar weer helemaal blij met Lucas, geen enkel wrok meer jegens Lucas. Maar toch, als hij dan alleen in het bos rondloopt kom je er achter dat het nog niet helemaal in het verleden ligt. Prachtig.
